2015 Aralık
''İroninin kabul edilemezliği, hay gözünü seveyim!
Kötü yazısı olan biri gibi tek tek inceleyince göze batan, bütünden bakınca da karakteristlik kokan bir yazı tipiyim ben. Avazım çıktığı kadar bağırsam da parçada yine sevilmeyenim. Yadırganıyorum, anlaşılmıyorum. Bazen karşımda duran koltuğa kurulup saatlerce kitap okumak istiyorum. Kurallar ve dayatmalar boğazımı sıkıyor, nefes alamıyorum. Ses tellerim gırtlağımın gardiyanıymış gibi acı çektiriyorlar bile bile. Güzel günler ne kadar yakın veya 10 yıl sonra kendimi nerede göreceğim bilmiyorum ama, sayfaların artık mürekkeplerimde tükenmiş; görüyorum.''
